Şubat ayında blog yazmaya başlayalı 11 yıl olacak kısmet olursa. İlk yıllardan bugünlere kadar gelebilen pek fazla blog arkadaşlığı yok. Amma ve-lakin zaman zaman yazmayı bıraksak bile blog arkadaşlığımızı hiç bırakmadığımız biri var ki 11 yıl sonra ilk kez yüz yüze tanışmakla kalmadık, neler yaptık neler.. :)

Yılların Laması, instagramın Pıtırcıkgilleri canım Lama Mutfakta’nın geçtiğimiz cumartesi günü evine kahvaltıya misafir oldum.

Bazı sorunlardan dolayı ev bana dar gelmeye başlamıştı ve acilen bir hava değişimine ihtiyacım vardı. Hepinizin bildiği gibi Ankara’da amcamlar var ve bulunduğum şartlar içinde en yapılabilir hava değişimi Ankara’yı hiç sevmesem de o tarafa olacaktı. Tabi laf aramızda bu seyahatin esas önemli unsuru, sorunlarla ilgili dertleştiğim Lama ile yüz yüze hasbihal etmekti. Allah razı olsun hem evinde ağırladı, hem tekrar eve döneceğim gün ufak bir gezme ayarladı.

Tabiri caizse kuş sütü eksik bu sofra için tekrar teşekkür ederim. Tarifler için Lama nın bloguna bakabilirsiniz. Yukarıdaki şiir de büyük kızı Zeynepciğimin bana yazdığı harika şiir. Yatak başıma astım.:)

Yeme, içme, sohbet muhabbet, çocuk sevmenin doruklarına ulaştığım günün sonun, tıpkı günün başında olduğu gibi sevgili Zahide bıraktı beni..

Pazartesi günü ise sabah Kızılay’da buluşup simit çay keyfi yaptıktan sonra mağazaları dolaştığımız bir yürüyüş yaptık. Ardından ikramı bol olan Balgat Masabaşı Kebap’da öğlen yemeğimizi yedik. Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi ben İstanbul’a doğru yola çıkmak için hem mutlu, hem de güzel bir dostu geride bırakmanın hüznü ile ayrıldım..

İşte böyle sayın okuyucu, kısa ama bana iyi gelen bir hava değişiminden sonra yeni kürkçü dükkanındayım.. :)